Als je mijn blog al lange tijd volgt of je zoekt door alle blogposts dan zie je waarschijnlijk hier en daar nog wel een aantal veganistische recepten. Een aantal jaar geleden at ik namelijk veganistisch en deelde deze recepten ook regelmatig op Aromalifestyle.
Voordat ik ga schrijven waarom ik nu niet meer veganistisch eet, wil ik eerst even melden dat ik absoluut geen oordeel wil geven over een veganistische levenswijze of welke manier van eten dan ook. Naar mijn mening moet iedereen het leven op die manier leven die voor haar/hem het beste is. En of dit nu vegan, paleo, keto of een andere leefstijl is.
Het is allemaal prima zolang jij je hier goed bij voelt en je hier zelf 100% achter kunt staan. Iedereen heeft zijn/haar eigen waarheid en dat is ook goed. Ā Ik wil hier delen waarom ik niet meer achter mijn veganistische leefstijl kon staan nadat ik meer onderzoek had gedaan en waarom ik voor traditionele voeding ben gegaan. Dat is mijn reis en mijn waarheid. Ik hoop dat ik van jou als lezer dit respect terug krijg, ook als je het niet met mij eens bent.
Waarom ben ik veganistisch gaan eten?
In eerste instantie ben ik naar een veganistische leefstijl gegaan omdat ik iets wilde doen voor het milieu en tegen dierenleed. En daarnaast hoopte ik dat ik door een veganistische leefstijl wat gewicht zou verliezen en mij fitter en gezonder zou gaan voelen.
Een groot gedeelte van mijn leven heb ik namelijk het standaard dieet gevolgd en als kind at ik thuis de typisch Hollandse pot. 's Ochtends een ontbijt met witte boterhammen en zoet beleg, de lunch boterhammen met hartig beleg en 's avonds meestal aardappelen, groente en een stukje vlees van de slager. Toen ik heel klein was hadden wij in de straat nog een groenteboer, echte slager en een echte melkboer met melk in glazen flessen. Later zijn die weg gegaan en kwam er een supermarkt voor in de plaats.
Met de supermarkt kwam er ook steeds meer kant- en klaar eten in ons leven. Lasagne- en maaltijd mixen, voorverpakte groente, snelle maaltijden, magere melk, light frisdranken en zoetjes in de koffie. En ik begon mijn eerste dieet. Hoewel ik als kind niet dik was voelde ik mezelf altijd dikker als de andere kinderen uit mijn klas. En met mijn eerste dieet begon ook het bekende jojo effect. Zo is dit vele jaren doorgegaan. Normaal eten met kant en klare producten, light frisdranken en zoetstoffen en af en toe weer een dieet. Ik heb ze allemaal gedaan š. Toch werd ik na elk dieet zwaarder en ik voelde me niet fit.
En nadat we in 2011 naar Duitsland zijn verhuisd ben ik in korte tijd 20 kilo aangekomen.2011 was een heel zwaar en stressvol jaar. Ik had heimwee naar mijn leven in Turkije, Ā ik leefde onder de armoede grens en moest op een gegeven moment zelfs naar de voedselbank voor eten. Het eten was gewoon niet gezond. Het is triest om te moeten constateren dat gezond eten voor mensen met weinig geld gewoon te duur is en dat je dan bent aangewezen op goedkope, ongezonde kant- en klaar producten.
Gelukkig ging het ons na enige tijd veel beter en kon ik betere voeding gaan kopen. In die tijd was ik net begonnen met mijn nieuwe manier van leven. Ik wilde meer zelf maken en geen kant- en klare producten meer kopen. Dit is ook de tijd waarin Aromalifestyle is ontstaan en ik mijn ervaringen met zelf huishoud- en huidverzorgingsproducten maken wilde delen op mijn blog.
Toen kwam ik ook in aanraking met het veganisme. Ik volgde een aantal veganistische blogs en keek natuurlijk films als Cowspiracy (verschrikkelijk, daar heb ik lang nachtmerries van gehad). Later heb ik ook 'What the health' gekeken op Netflix.
Komende van een leven met jojo dieet en supermarkt voeding voelde ik me echt aangetrokken tot de veganistische leefstijl. Maar ik vond het niet makkelijk om mijn kaas en melk producten op te geven. Met vlees had ik geen moeite, ik was nooit een grote vlees eter geweest (en ben dat nog steeds niet). Maar kaas en melk vond ik echt lastig, daarom zocht ik de alternatieven in veganistische kaas- en melk producten. En ik moet zeggen, daar zijn beste goede alternatieven qua smaak te vinden, maar helaas zijn die dus ook niet echt gezond. Omdat dit (vaak) ook sterk bewerkte producten zijn. Ik begon daarom met zelf plantaardige melk te maken, haveryoghurt en nog veel meer. Een aantal recepten vind je hiervan nog terug op Aromalifestyle.
Uiteindelijk at ik een uitgebalanceerd, veganistisch en voornamelijk biologisch dieet. Lokaal voedsel, zelfgemaakte maaltijden, heel weinig bewerkt voedsel. Ik verafschuwde imitatie vlees omdat die vaak ontzettend veel ongezonde ingrediƫnten bevatten. En ik at bijna geen soja. Ik nam aanvullende voedingssupplementen maar uiteindelijk bleek ik ondanks mijn overgewicht enorm ondervoed te zijn. Ik voelde me ontzettend moe en werd steeds vaker ziek. Veganistisch eten bleek gewoon niet bij mij te passen. En eerlijk gezegd heeft het ook nog wel even geduurd voordat ik over ben gestapt naar weer dierlijke producten eten. Ik ben begonnen met eieren en heb het langzaam weer uitgebreid.
Waarom veganisme niet de oplossing is
De reden waarom veganisme tegenwoordig zoveel mensen aanspreekt, is omdat er veel waarheid in de beweging te vinden is. De manier waarop de dierenindustrie met vee omgaat, is buitengewoon gruwelijk wreed en verkeerd. We moeten ons voedsel wel op een andere manier betrekken. We moeten ons afkeren van fabrieksboerderijen en de massaproductie van met (genetisch gemodificeerde) soja en graan gevoerd vee. Slecht gefokte dierlijke producten leveren gezondheidsproblemen op.
Dit alles is onmiskenbaar waar. Maar naar mijn mening is veganisme Ā nauwelijks een oplossing voor deze problemen. In plaats daarvan negeert het veganisme het probleem door meer problemen te creĆ«ren.
Is veganisme duurzaam en vreedzaam?
Als ik iets belangrijk vind is het duurzaamheid. En dat is ook de reden waarom ik Aromalifestyle gestart ben.
Misschien kan veganisme gezond en duurzaam zijn, afhankelijk van het gebied waar je woont. Als je in de tropen woont bijvoorbeeld, waar het hele jaar door vers fruit en groenten en voldoende vitamine D beschikbaar is. Dan zou je wellicht prima een veganistisch dieet kunnen volgen. En er zijn waarschijnlijk ook wel volkeren die in deze omgeving wonen die inderdaad een voornamelijk veganistische leefstijl hebben.
Maar ik woon in West Europa en heb hier geen overvloed aan tropisch fruit en groente voor de deur. Ā Ik heb lokale dierlijke producten nodig om een echt biologisch beschikbaar, voedzaam en low-impact dieet te eten. Als we het over duurzaamheid willen hebben, dan moeten we eerlijk zijn over hoe dat eruit ziet. Dierlijke producten zomaar inruilen voor sterk bewerkte importgoederen is niet de oplossing.
Een echt duurzaam en low-impact leven ziet eruit als een dieet dat bestaat uit voornamelijk lokaal en biologisch vlees, zuivel, eieren en groenten, en het zoveel mogelijk vermijden van geĆÆmporteerde monogewassen zoals noten, granen, soja, avocado's, enz.
De reden waarom we negatieve effecten in ons milieu zien, is niet omdat we vlees eten of met de auto naar het werk rijden, maar omdat we het leven in de lokale gemeenschap hebben opgegeven om te kunnen overleven op gemak en massaproductie.
Neem bijvoorbeeld de avocado-industrie: avocado's lijken tegenwoordig een rage te zijn, vooral in plantaardige kringen, maar het pure misbruik, de hebzucht en de corruptie achter de avocado-industrie is verschrikkelijk. Als we beweren dat we geven om dierenlevens en het milieu, dan moeten we consistent zijn in onze overtuigingen op alle gebieden, vooral als er mensenlevens bij betrokken zijn.
Er zijn ook de knaagdieren die worden gedood bij de graanproductie, veldwerkers die nauwelijks een leefbaar loon krijgen, en pesticiden die insecten en vogels doden om te helpen in onze "diervriendelijke" levensstijl. Vertrouwen op grote bedrijven, monogewassen en goedkoop voedsel om ons te voeden zal nooit een diervriendelijke optie zijn, omdat de bedrijven die ze produceren maar om Ć©Ć©n ding geven: winst.
Wij kunnen echter zelf het heft in handen nemen. En dat is door de kleine boeren te ondersteunen die voor hun vee en hun land zorgen op een gezonde, milieuvriendelijke manier. Een manier die massaproductie, de wreedheid in de bio-industrie en tussenpersonen in de distributie tot een minimum beperkt.
Wat eet ik dan nu?
Dus waar ben ik nu? Ik heb een levensstijl omarmd die 'traditioneel eten' wordt genoemd. En sinds kort ben ik in contact gekomen met Ā de pro metabolic lifestyle. En dat is een echte bevrijding. Dit is een leefstijl zonder calorieĆ«n tellen of perfectionisme. Het is je metabolisme (en dus al je cellen) in balans brengen en je lichaam ondersteunen met gezonde en lekkere voeding en stress verminderen.
Traditioneel eten is een voedzame terugkeer naar echt voedsel. Dat betekent dat melk, boter, eieren, gras gevoerd vlees, (zuurdesem) brood en soms zelfs suiker goed voedsel is om te eten als het op de juiste manier wordt gekweekt en verwerkt. Dat is toch heerlijk? Ik wil hier in de toekomst nog meer over delen. Vind je dat interessant? Laat het me dan ook hieronder zeker weten.
Ook al ben ik geen veganist meer, ik hecht nog steeds veel waarde aan mededogen en verantwoordelijk leven. Fabrieksboerderijen zijn afschuwelijk. Conventionele dieren die in opsluiting (vaak zonder daglicht) worden grootgebracht, graan krijgen en hormonen en antibiotica krijgen is niet alleen een verschrikking voor de dieren zelf. Ze zijn ook gevaarlijk voor onze gezondheid! Ik zal mijn vlees en zuivel dus ook nooit uit die bronnen kopen.
Maar het antwoord is niet nep vlees gemaakt van soja, of melk gemaakt van granen. Maar in plaats daarvan kunnen we onze lokale en biologische boeren ondersteunen die net als onze voorouders waarde hechten aan echt voedsel. Door de corruptie in het voedselsysteem is echt voedsel duurder. Dit betekent dat het kiezen van echt eten misschien ten koste moet gaan van ons Netflix-abonnement of onze dagelijkse latte op het station of bij de benzinepomp..
Het is een offer dat ik bereid ben om te brengen. Ik geloof dat echte voeding de moeite waard is om in te investeren.
Traditioneel eten is rijk aan verzadigde vetten, rauwe zuivel, weidevlees, gefermenteerd voedsel, zuurdesem en goed bereide granen. Traditioneel eten waardeert echte duurzaamheid, regeneratieve landbouw en goed verwerkt voedsel.
Tijdens mijn reis van veganistisch eten naar traditionele voeding ben ik in aanraking gekomen met bijvoorbeeld het werk van Dr. Weston A. Price, Sally Fallon en en nog veel meer boeken, websites en onderzoek. Als dit je interesseert, maar je hebt geen idee waar je moet beginnen laat me dit dan ook hieronder weten. Als je het interessant vind ben ik zeker bereid om op korte termijn hierover meer te gaan delen op Aromalifestyle.
Ik heb mijn ideale 'lifestyle' gevonden en ik leer ook nog elke dag meer. En zoals gezegd, ik deel het graag. Laat het maar weten als je interesse hebt.
